در تقاطع­­های راست گوشه سه شاخه یا چهار شاخه کانال­های روباز، مطالعه جدایی جریان بسیار حائز اهمیت می­باشد. برخی پارامترهای موثر در این زمینه نسبت دبی ورودی و عمق جریان می­باشد که در این تحقیق تاثیر نسبت دبی ورودی و نسبت ارتفاع سرریزها (عمق جریان) در الگوی جریان و ابعاد ناحیه جداشدگی به صورت عددی شبیه­سازی شده است. بررسی نتایج مدل عددی نشان داد که مدل k-ω بیشترین مطابقت را با نتایج آزمایشگاهی دارد، به طوریکه میزان خطای شبیه­سازی کمتر از 20% بود. ابعاد ناحیه جداشدگی در کانال­­های اصلی و فرعی با نسبت دبی ورودی رابطه مستقیم داشت. همچنین با افزایش ارتفاع سرریزهای خروجی، عمق جریان افزایش یافت و منجر به کاهش ابعاد ناحیه جداشدگی شد. مطابق نتایج عددی، ابعاد ناحیه جداشدگی در راستای قائم از کف کانال به سطح آب افزایش یافت، به­طوری­که برای نسبت دبی 6/0 و نسبت ارتفاع سرریز 377/0، طول ناحیه جداشدگی در کف کانال، فاصله 1/0 متر از کف و در سطح آب به ترتیب در حدود 60 سانتیمتر، 75 سانتیمتر و 85 سانتیمتر بود. بنابراین از سطح آب به سمت کف کانال طول ناحیه جداشدگی در حدود 29% کاهش یافت.

در این مقاله تخمین گر جدیدی برای بهسازی گفتار با روش سنتز مبتنی بر کتاب کد ارایه می شود. در روش بهسازی گفتار مبتنی بر کتاب کد، جداسازی نویز و گفتار از یکدیگر انجام شده و با انتخاب بهینه اندیس های کتاب کد گفتار، سیگنال گفتار بهسازی شده سنتز می شود. از این رو با این روش می توان گفتارهای نویزی، با نسبت سیگنال به نویز کمتر از صفر دسیبل را بهسازی نمود. البته در این روش انتخاب صحیح اندیس های کتاب کد بسیار مهم است. از این رو در این مقاله تخمین گر بیشینه درست نمایی با اعمال وزن های بهبود دهنده کیفیت شنیداری، برای گفتار و نویز طراحی می شود. رابطه به دست آمده برای این تخمین گر به عنوان تابع فاصله در طراحی کتاب های کد نیز استفاده می شود. این روش برای گوینده-های مختلف و نویزهای گوناگون شبیه سازی شد. نتایج نشان می دهد که گفتار بهسازی شده با استفاده از تخمین گر بیشینه درست نمایی با وزن های کیفیت شنیداری نسبت به تخمین گر فاصله اقلیدسی، کیفیت شنیداری بهتری دارد. همچنین روش ارایه شده در برخورد با نویزهای غیرایستان یا ایستان و نسبت سیگنال به نویز منفی (یا مثبت) موفق تر از روش های دیگر عمل می کند. هزینه بهسازی با کیفیت برتر در این روش، نیاز به زمان نسبتا طولانی برای بهسازی است.

این مقاله روی بهبود نسبت سیگنال به نویز به اضافه تداخل در رادارهای چند ورودی-چند خروجی هم مکان متمرکز شده است. در این مقاله الگوریتمی ارائه می شود که بر اساس آن شکل موج های ارسال و ضرایب فیلترهای گیرنده به طور همزمان در راستای آشکار سازی بهتر اهداف در حضور سیگنال تداخل وابسته طراحی شوند. الگوریتم ارائه شده، یک الگوریتم ترتیبی مبتنی بر بهینه سازی محدب است، که در هر تکرار آن، ماتریس کوواریانس سیگنال های ارسال را برای تمرکز الگوی تشعشعی آنتن بر روی هدف بهینه سازی کرده و نیز در گیرنده سعی می شود بیشترین تعداد تداخل حذف شود. مسئله مورد نظر علاوه بر قید استفاده از مدارات RF یکسان در همه آنتن های ارسال، با محدودیت حداقل توان تداخل برای هر هدف نیز مقید شده است. در تحقیقات قبلی این طرح برای رهگیری یک هدف انجام شده بود، اما در این پژوهش ماتریس کوواریانس به گونه ای طراحی می شود که به منظور به حداکثر رساندن نسبت سیگنال به نویز به علاوه تداخل توان ارسالی آنتن در موقعیت کلیه اهداف به مقدار بیشینه خود رسیده و در موقعیت تداخل ها به کمترین حد ممکن برسد. نتایج شبیه سازی نیز نشان می دهد که با استفاده از روش پیشنهادی می توان به بیشترین مقدار نسبت توان سیگنال به تداخل به علاوه نویز در همه اهداف رسید. همچنین می توان با افزایش تعداد المان های آنتن ارسال و دریافت این مقدار را افزایش داد.

در این مقاله روشی برای شکل دهی پرتو دیجیتال بهینه در رادار روزنه مصنوعی چرخشی زمین پایه به منظور بیشینه شدن نسبت سیگنال به نویز (SNR) در تصویر ارائه گردیده است. در این روش با استفاده از یک آرایه از عناصر گیرنده، ضرایب مختلط وزن دهی کانال های مختلف گیرنده به منظور بیشینه شدن مقدار SNR با حل یک مسأله بهینه سازی و تجزیه مقادیر ویژه محاسبه می شود. مسأله بهینه سازی مذکور بر اساس مدل سازی داده در هر برد و تشکیل تصویر به روش فیلتر منطبق و محاسبه SNR در هر پیکسل تصویر بر حسب ضرایب وزن دهی کانال های گیرنده به دست آمده و در نهایت ضرایب بهینه هر برد به صورت بردار ویژه متناظر با بزرگترین مقدار ویژه یک ماتریس حاصل از هندسه و پارامترهای سامانه ارائه گردیده است. شبیه سازی ها، برتری روش پیشنهادی در افزایش SNR تصویر – به ویژه در بردهای دور-در مقایسه با شکل دهی پرتو به روش های دیگر شکل دهی پرتو دیجیتال را نشان می دهد.

دسته مهمی از روشهای بهبود کیفیت گفتار، طیف فرکانسی دوره کوتاه سیگنال نویزی را تغییر داده و اصلاح می نمایند. اصلاحات طیفی این روشها به صورت یک فیلتر در حوزه فرکانسی بیان میشود و بهره فیلتر میتواند به صورت تابعی از سیگنال به نویز نمایش داده شود. در این مقاله روش های حذف نویر از سیگنال گفتار مورد بررسی و ارزیابی قرار میگیرد و بهره فیلتر برای برخی از روش های حذف نویز شناخته شده به صورت تابعی از سیگنال به نویز نمایش داده میشود. روشهای تخمین سیگنال به نویز بررسی میشود و یک تکنیک جدید برای تخمین سیگنال به نویز پیشنهاد شده و ارزیابی میگردد و برتری آن بر روش های قبلی نشان داده میشود. در این مقاله اصلاح روشهای حذف نویز به منظور کم کردن اعوجاج سیگنال گفتار مطرح شده است. در این روشها اثرات اصلاح فرکانسی، طوری تنظیم می گردد که با باقی گذاشتن مقداری از نویز اولیه، بهبود مشخصی در نسبت سیگنال به نویز به دست آید و در عوض اعوجاج سیگنال گفتار حداقل گردد. برای این کار با اعمال یک پارامتر، بهره چند روش حذف نویز برای دستیابی به سطح مشخصی از حذف نویز تنظیم می گردد. همچنین برای خوشایندکردن نویز باقیمانده از شکل دادن نویز باقیمانده استفاده شده است. به منظور ارزیابی این روشها تستهای شنوایی برای بررسی جنبه های مختلف گفتار، از جمله نویز موسیقی، نویز باقیمانده، پژواک و آثار غیر طبیعی نویز باقیمانده، طراحی و اجرا شده است. نتایج این تستها در مقاله حاضر برای چند روش حذف نویز گزارش شده است و روش های حذف نویز با یکدیگر مقایسه شده اند.

زمینه: آزمون گسیل های صوتی گوش اعوجاجی به بررسی عملکرد سلول های مویی خارجی در حلزون می پردازد. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه نتایج گسیل های صوتی گوش اعوجاجی در رت و انسان بزرگسال دارای شنوایی طبیعی می باشد تا درک بهتری از تفاوت های موجود بین آنها بدست بیاید. مواد و روش ها: در این تحقیق، نسبت سیگنال به نویز در آزمون گسیل های صوتی گوش اعوجاجی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج افراد با شنوایی طبیعی (60 گوش) با پاسخ های رت (30 گوش) در شرایط یکسان و فرکانس های 2، 3، 4 و 5 کیلو هرتز مقایسه گردید. یافته ها: نتایج نشان دهنده تفاوت معنی دار پاسخ ها در بیشتر نواحی فرکانسی به غیر از 3 کیلو هرتز بودند. در فرکانس های 4 و 5 کیلوهرتز، نسبت سیگنال به نویز بالاتری در رت مشاهده شد در حالی که در فرکانس 2 کیلو هرتز، این نسبت در رت بسیار کم تر بود. بین نواحی مختلف فرکانسی در انسان تفاوت معنی دار وجود نداشت. نتیجه گیری: تفاوت های چشمگیر میان پاسخ های گسیل های صوتی گوش اعوجاجی در نمونه های انسانی و رت می تواند نشان دهنده تفاوت های چشمگیر مکانیسم های حلزونی در انسان و رت باشد. این موضوع ممکن است نشان دهنده نیاز به احتیاط های بیشتری در تفسیر نتایجی باشد که از حلزون رت به عنوان مدل حیوانی استفاده شده است.

زمینه و هدف: حدت زمانی به توانایی درک تغییرات محرک در طول زمان گفته می شود. در پژوهش حاضر نسبت به تهیه نسخه فارسی آزمون حدت زمانی به روش  Phillips(1994) و Stuart (1996) و بررسی نتایج آن در افراد هنجار 18 تا 25 سال از هر دو جنس، اقدام شد.روش بررسی: در ساخت نسخه فارسی آزمون حاضر همانند نسخه مرجع از محرک گفتاری، نویز ممتد و نویز منقطع استفاده شد. محرک های گفتاری شامل چهار فهرست 50 کلمه ای بود که نخست در سکوت و سپس توام با ارائه نویز ممتد و منقطع در چهار نسبت سیگنال به نویز 10+، صفر، 10- و 20- دسی بل به گوش راست ارائه گردید. مطالعه مقطعی حاضر روی 33 فرد هنجار راست دست (19 زن و 14 مرد) با میانگین سنی 21.02 و انحراف معیار 1.7 سال با شیوه پاسخ گویی نوشتاری، اجرا شد.یافته ها: بین امتیازات آزمون در سکوت با هر یک از چهار نسبت سیگنال به نویز ممتد (p<0.0001) و منقطع (p£0.0001) و همچنین بین امتیازات آزمون در دو وضعیت ارائه نویز ممتد و منقطع (p<0.0001) تفاوت معنی داری مشاهده شد. در بخش های مختلف آزمون، بین دو جنس اختلاف معنی داری وجود نداشت. همچنین بین سن و امتیاز حدت زمانی در نسبت سیگنال به نویز مثبت 10 دسی بل، ارتباط معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: اجرای آزمون حاضر روی گروهی از افراد برخوردار از شنوایی هنجار، توانایی آزمون ساخته شده در تعیین حدت زمانی با استفاده از محرک های گفتاری را نشان داد.